دست نوشته ها فاضل نجفی درگاه

همیشه در تلاشیم برای رسیدن به اهداف! انقدر هست که انگار نیست،همان اهداف و ایده هایی که ما را زنده نگه داشته. بخاطر مشکلات آینده، یک دقیقه هم صبر نمی کنیم تا شراط را بسنجیم! بزرگی می گفت زندگی را خود انسان می سازد و نرسیدن به اهداف فقط یک بهانه است. حال من می گویم جناب آقای بزرگ کمی تامل کن، شک ندارم از پنجره هتلی که در آن ساکن هستی، دیدن ویرانه های شهر هم یک اثر تاریخی به نظرت می رسد! بیخیال برادر، گوش ما جایی برای فلسفه بازی های تو ندارد!  وقتی مکان و زمان برای آرزو های ما دیوار است و مسابقه ای از جنس ماراتـُن را شکل می دهد چه باید کرد؟ انقدر افکار زیبا در سر داریم که همگی رویایی شکل انیمیشن های غیر واقعی شده اند! برای آنقدر هایی که انگار هست، سوزش چشم گرفتم به پای مانیتور ها!  کمر درد های لعنتی! ذهن خسته و عاشق! اصلا مرگ بر آرزو های بزرگی که در سر داریم! هنوز هم ارزو داریم و این همان کودک بی منطق درون است. مرگ بر مغزی که در مسیری رفت که هیچ کس نرفت! می خواست متفاوت و خلاق باشد، باهوش و مُدرن باشد تا مسیر را برای ذهن های دیگر هموار کند. حالا که سن و سال ما بالا رفته، خستگی ها نمایان و بهانه های ما هم شروع شده! این دنیای بی منطق در اوج نظم کاملا نامنظم است، واقعا آنقدر هست که انگار نیست. الان صحبت از نامیدی من نیست! من یک لحظه هم دست از تلاش نمی کشم، روزی 12 ساعت برای آرزو ها زحمت می کشم، مشکل ناامیدی میلیون ها انسان گیر کرده در ایران است. کشوری که با رویاهای ما سر شوخی دارد! زمان را می کُشد! انقدر گرفت که حَقش نبود! مرگ بر لحظه هایی که بخاطر رانت بازی های مسئولین از بین رفت. روزی میرسد که مردمان آینده ما را دوره خواهند کرد. ما که سالها تلاش کردیم، کسب علم کردیم، هن دست نوشته ها فاضل نجفی درگاه...

سلام و دروداین روزها حال و احوال روحَــم خوب اما جسمم تعریفی ندارد؛ باز یک تضاد بزرگ در اهدافَم وجود دارد و آن چیزی نیست بجز سردرگمی در مرکزیت اهداف ( جملات پیچیده من شروع شد). از خودم راضی هستم پس این تضادها از بی تدبیری نیست من می دانم کدام مسیر راه سعادت است اما فقط می دانم! درحال حاضر تلاشی که چاشنیه این مسیر باشد قابل رویت نیست. هدف اول من در وضعیت فعلی ایران، زنده ماندن و حفظ بقاء در این روزگار سخت هست ( چقدر زشت! این تفکر یک انسان روشنفکر ایرانیست، خدا به داد آدم های بی هدف برسه ). تلاش می کنم اما این رضایتمندی کل کمالات من نیست. وقتی می دانی برای رسیدن به اهداف باید از چه  مسیر هایی بگذری، دنیای اهداف ترسناک می شود. خستگی از وجودم بیرون نمی رود اما کوه آتشفشان غیرتم در حال فوران است! لحظه ای نیست به اهداف فکر نکنم اما نمیدانم چه شده که شعاع بلند مدت اهداف همچون شب های امتحان ریاضیات کوتاه شده است ( کنایه به کجا زدم! عجب... ). خوشبختانه زنده هستم. به یاد صحبت دوستی قدیمی که می گفت باید همچون الماس صیقل خورد و درخشید، هر خراش روی قلب و روح نتراشیده ما که نشان از سختی های روزگار است؛ از ما الماسی می سازد که دنیا را محو تماشا می کند. قدرت داریم، زنده هستیم و هر روز برای بهترین بودن خودمان، تراش می خوریم؛ تمامی مسیر زیباست و برای این زیبایی زنده هستیم. از خداوند می خواهم که در این مسیر ما را یاری کند.- و اما این روز های این الماس نتراشیده چگونه است:تجربیاتی جدید دارم که باید در این دفتر خاطرات درج کنم تا روزی پشیمان نَـشم. خیلی سخته بعد از سال ها متوجه بشی یک اشتباه بزرگ رو انجام دادی و با پافشاری به اجرای  اون، زندگیت رو نابود کردی! من بیشتر زندگیم رو برای رضایت دست نوشته ها فاضل نجفی درگاه...

سلام به رقیبانخُب رقیبان عزیز، وقت آن رسیده بدانید بر روی سنگ فرش های شهری جولان می دهید که ققنوس آن آماده بازگشت است! من برای تغییر به این مهمانی دعوت شده ام، خوب می دانم پیشرفت کرده اید، قوی شده اید و برای احساس می کنید حکمران سرزمینی هستید که در آن پاساک حضور ندارد! می خندم، به تمام نگاه و نگرش سطحی شما. رقیبان دوست داشتنی، ارزش کار شما را می دانم اما نقدر برآن بسیار است. واقعا داشته هایتان برای فناوری اطلاعات کم است! شما باید مسیر کسب و کارهای ایران را پویا می کردید نه از خدمات بترسید و معایبتان را در پشت عینک های دودی و گوشی های آیفون خود نخفی کنید. دیگر جایز نیست که نباشم! شما به همه چیز لطمه زدید... خوب بدانید من به مهمان ای دعوت شده ام که میزبان آن هستم! اصل موضوع همین است، من همین تنهایی را می خواستم، همکاران بدانند برای نابودی نیاز به جمع آوری هیزوم نیست. در دل این پرنده شمالی، همه چیز رنگ سرخ دارد! آشیانه ی من از تکه های چوب های بلوط است که خودم درختان آن را کاشتم. عزیزان من همانم که روزی آرزوی داشتید لحظه ای را در کنار نگرش من خلوت کنید، احترام به من واجب بود! برخی خستگی ها، من را در خلوتی تاریک نگه داشت تا شما چند سالی را فکر قدرت کنید. یادتان باشد در شهری زندگی می کنی که اثار من، الگو و مسیر رشد و پیشرفت شما بوده است. البته بدانید هر زمان احساس قدرت می کنید من به شما افتخار می کنم چون احساس می کنم رقیبان جدید و جذابی هستید. یادتان باشد ققنوس از خاکستر خود زنده می شود و بر آسمان این شهر پرواز می کند. منتظر من باشید! این زمستان، زمستانی سرد برای شماست. من برای این رقابتی کاملا سالم به مهمانی دعوت شده ام!منتظر انقلاب جدید ققنوس باشید، اینجا سرزمین فناوری اطلاعات من دست نوشته ها فاضل نجفی درگاه...

سلام؛ ارزشمند ترین چیزی که خداوند به ما بخشیده " جان " ماست. این جان شیرین که با سختی های روزگار پنجه در پنجه به نبرد رفته است. دلم برای گذشته تنگ نشده است من گذشته را با واقعیت هایش سپری کردم و از این بابت ناراحت نیستم! زمان حال را باید زندگی کرد دست نوشته ها فاضل نجفی درگاه...

صدای رد شدن خطوط در نوار مغزم همانند نواختن نُت های نامزون پیانیست عصبی، در نگاه اساتید تالار وحدت است. با همان لجبازی و خشم؛ منِ پُر سوال را با خودم درگیر جدال کرده است! یاد روز اولی افتادم که برای گرفتن حقم از این دنیا، درب زندگی را گشودم و برای دست نوشته ها فاضل نجفی درگاه...

سلامکمی از حالم باخبر باش!اواسط اسفند شد و هنوز کرونا پابرجاست، با سرعتی لاکپشتی در حال انجام پروژه ها هستم و به زبان ساده بگم، از نگاه فاضل این طرز کار کردن این یک افتضاح کامله!!! هر چه جلوتر میرم انگار پوست کلفت می شیم، استرس پا برجاست اما کارها دست نوشته ها فاضل نجفی درگاه...

سلامامروز بیست و هشتم اسفند ماه سال 1399 است، باز یک سال دیگه به آخر رسید، سال هایی که همه جوانی ما رو با خودش نابود کرد. هر سال به خودم می گم سال آینده درست میشه همه چیز خوب میشه دیگه امسال سال ما میشه... واقعا خنده داره، زندگیم داره نابود میشه! ه دست نوشته ها فاضل نجفی درگاه...